නුඹ තරම්....

සදු තරම් මට හිරු තරම්...

ආදරේ තිබු නුඹෙ ළයේ..

නුඹ තරම් නුඹෙ රුව තරම්

සෝ සුසුම් දුන් කිසිවක් නැතේ

වේදනාවන් විදිනට තරම්

සිතේ සවියක් නැති මගේ..

නුඹේ සුසුමන් හැර වෙනින් යම්

නොමැත කිසිවක් මේ ලොවේ..

නුඹේ නෙතගින් මගේ කදුළක්

වැටුනි නම් පෙර එක දිනේ

මා නුවන් පිරු නුඹේ සෙනෙහෙත්

රැගෙන යනු මැන මා කෙරෙන්.......................

සියුමැලිද කළුවරත් මෙතරම්....................

සියුමැලිද කළුවරත් මෙතරම්

නුඹේ හදවත ඉස්සර වගේ..........

මගේ හිත නුඹ කළුවරට ගෙනිහින්

කළුවරත් දැන් මගෙ වගේ...

හීන අතරින් අදුර හිනහේ

නුඹව නොපෙනෙන්නට වගේ..

නෙත ගිලන් වී වැටෙන කදුළට

නුඹේ මතකය යළි ඇදේ

නුඹේ නිලුපුල් සිනා බිදකට

මගේ කදුළේ ඉම වැසේ....

සුන්දරද කදුළත් මෙතරම්

නුඹව මට ඉස්සර වගේ.......